Co przybyło?


Układanka doskonali umiejętność szeregowania zdarzeń w czasie. Odpowiednie ułożenie elementów jest dla małego dziecka skomplikowanym procesem myślowym: spostrzeganie, porównywanie, klasyfikowanie, szeregowanie, kierunkowość (układanie od lewej do prawej).Bawimy się z dzieckiem w "rysowanie" zwięrzątek. Bierzemy serię kartoników z barankiem: najpierw jest główka baranka (kładziemy). A potem? Co jest potem? Pytamy dziecko i dajemy mu wystarczająco dużo czasu na odpowiedź. Jest! Przybywa tułów (brzuszek, powie małe dziecko). A co teraz dorysujemy? Znowu dziecko patrzy, myśli, porównuje - i są nóżki. Teraz już wiadomo, że został ogonek. I dobrze, że został na końcu - bo jest taki malutki do zauważenia.Podczas układania dużo mówmy i zadawajmy pytania, rozbudzając dociekliwość dziecka. Porównajmy główki zwierzątek, ich nóżki, ogonki, kolory (jakie zwierzątka mają taki sam kolor?)Gdy rysunki dziecka są pomiędzy fazą bazgrotów i głowonogów - tafelki mogą stanowić dla niego dobrą instrukcję, jak rysować postacie ludzi i zwierząt. Wszystkie elementy wykonane z trwałych i estetycznych materiałów: tafelki z grubego tworzywa umieszczone w derwnianej podstawie. Dzięki temu układanka starczy na wiele lat mądrej zabawy, łatwo ją uporządkować i wyczyścić.
» Zastosowanie:
ćwiczenia językowe
logiczne myślenie
porównywanie i szeregowanie